ناصرالدین شاه باتوجه به سفر های فرنگ و دیدن ازتماشاخانه های آنجا مصمم به برپایی تماشاخانه درایران گردید
ایجاد تماشاخانه در دارالفنون:
ناصرالدین شاه هنگام گردش در اروپا ،چنان شیفته و مجذوب تماشاخانه های بزرگ آنجا شده بود، که پس از مراجعت به ایران مصمم گردید تماشاخانه ای نظیر آنچه در اروپا دیده بود در تهران دایر کند
بعضی تما شاخانه هایی که نظر اورا جلب کرده بود، عبارت بودند از: تماشاخانه و تماشاي رقص باله در مسکو،تماشاخانه اپراي روس، رقص و زنهاي خوشگل ، در پطرز بورگ ،تماشاخانه ورشو و توصيف چهار خواهر زيبا ،حضور در تماشاخانه وین وگردش در باغ مخصوص امپراطور، باران و بازي جن و پري در تماشاخانه، و... و... ، پس بر آن شد که از تالار دارالفنون استفاده کند. او میرزا علی اکبر خان مزین الدوله(نقاش باشی آن برهه) را وادار کرد که بعضی از نمایشنامه های مولیر و بعضی نمایشنامه های دیگر را ترجمه کند و بر روی صحنه آورد. مزین الدوله ازبعضی زنان و مردان فرنگی که زبان فرانسوی می دانستند مدد می گرفت و برای خشنودی خاطر شاه ، سالی چند نمایش در دارالفنون ترتیب می داد،که تماشاگران آن شاه و نزدیکان و محارم او بودند.درین رابطه محمد حسن خان اعتماد السلطنه در روزنامه خاطرات خود ، مربوط به روز سه شنبه ۹ جمادی الثانی ۱۳۰۳/۱۸۸۶ م، چنین می نویسد:
« چند شب است،در مدرسه دارالفنون وزیر علوم گویا تماشاخانه باز کرده، بازیگرها،فرنگیها هستند، که ابداً بازی نمی دانند و زبان نمی فهمند،اما طوطی وار فارسی یاد گرفته اند، از قراری که می گویند خیلی خنک است».و باز اعتمادالسلطنه در بخشی از خاطرات روز ۲۲ ربیع الثانی ۱۳۰۶ /۱۸۸۸ م نقل میکند که \" امشب شاه تماشاخانه مدرسه خواهند رفت که ارامنه بازی خواهند کرد\" .
میرزا علی خان مزّین الدوله
کلاس درس دارالفنون
منبع : فاطمه قاضیها، دارالفنون، گنجینه تهران ،زمستان ۱۳۶۸ ،ص۱۲۹
جهت آگاهی از پانویسها به اصل منبع رجوع کنید. این اقدام جهت ممانعت ازسوء استفاده افرادیست که با توجه به ارجاعات، یادداشتها و مطالب اینجانب را از حلقه کاتبان استخراج و به نام خود منتشر می کنند. این عمل بارها و بارها ازطرف پژوهشگر نماهاتکرار شده است ،.باعرض ارادت و اظهارتشکر از دوستانی که به مطالب این صفحه توجه و عنایت دارند. و عذر خواهی از اینکه مجبور به تذکر گردیدم .نگارنده
ناصرالدین شاه هنگام گردش در اروپا ،چنان شیفته و مجذوب تماشاخانه های بزرگ آنجا شده بود، که پس از مراجعت به ایران مصمم گردید تماشاخانه ای نظیر آنچه در اروپا دیده بود در تهران دایر کند
بعضی تما شاخانه هایی که نظر اورا جلب کرده بود، عبارت بودند از: تماشاخانه و تماشاي رقص باله در مسکو،تماشاخانه اپراي روس، رقص و زنهاي خوشگل ، در پطرز بورگ ،تماشاخانه ورشو و توصيف چهار خواهر زيبا ،حضور در تماشاخانه وین وگردش در باغ مخصوص امپراطور، باران و بازي جن و پري در تماشاخانه، و... و... ، پس بر آن شد که از تالار دارالفنون استفاده کند. او میرزا علی اکبر خان مزین الدوله(نقاش باشی آن برهه) را وادار کرد که بعضی از نمایشنامه های مولیر و بعضی نمایشنامه های دیگر را ترجمه کند و بر روی صحنه آورد. مزین الدوله ازبعضی زنان و مردان فرنگی که زبان فرانسوی می دانستند مدد می گرفت و برای خشنودی خاطر شاه ، سالی چند نمایش در دارالفنون ترتیب می داد،که تماشاگران آن شاه و نزدیکان و محارم او بودند.درین رابطه محمد حسن خان اعتماد السلطنه در روزنامه خاطرات خود ، مربوط به روز سه شنبه ۹ جمادی الثانی ۱۳۰۳/۱۸۸۶ م، چنین می نویسد:
« چند شب است،در مدرسه دارالفنون وزیر علوم گویا تماشاخانه باز کرده، بازیگرها،فرنگیها هستند، که ابداً بازی نمی دانند و زبان نمی فهمند،اما طوطی وار فارسی یاد گرفته اند، از قراری که می گویند خیلی خنک است».و باز اعتمادالسلطنه در بخشی از خاطرات روز ۲۲ ربیع الثانی ۱۳۰۶ /۱۸۸۸ م نقل میکند که \" امشب شاه تماشاخانه مدرسه خواهند رفت که ارامنه بازی خواهند کرد\" .
 |
میرزا علی خان مزّین الدوله
 |
کلاس درس دارالفنون
 |
 |
منبع : فاطمه قاضیها، دارالفنون، گنجینه تهران ،زمستان ۱۳۶۸ ،ص۱۲۹
جهت آگاهی از پانویسها به اصل منبع رجوع کنید. این اقدام جهت ممانعت ازسوء استفاده افرادیست که با توجه به ارجاعات، یادداشتها و مطالب اینجانب را از حلقه کاتبان استخراج و به نام خود منتشر می کنند. این عمل بارها و بارها ازطرف پژوهشگر نماهاتکرار شده است ،.باعرض ارادت و اظهارتشکر از دوستانی که به مطالب این صفحه توجه و عنایت دارند. و عذر خواهی از اینکه مجبور به تذکر گردیدم .نگارنده