در موزه آقاخان در تورنتو، یک لوح چوبی کتیبه‌دار به طول 138 و عرض (ارتفاع) 52 سانتی‌متر و به شماره ثبت akm 00635 وجود دارد که تا کنون در برخی از کاتالوگ‌های این موزه معرفی شده است. نویسندگان این کاتالوگ‌ها، این اثر را شبیه نمونه‌های موجود در ناحیه مازندران تشخیص داده و آن را احتمالاً متعلق به یکی از زیارتگاه‌های این منطقه دانسته‌اند. 1 The Path of Princes, p. 250. این لوح شامل دو ردیف است و هر ردیف به سه قسمت جدول‌بندی شده که در هر قسمت، مصرعی از شعری فارسی به خط ثلث حکاکی شده است. این اشعار در واقع بخش‌هایی از یک غزل دیوان حافظ با مطلع زیر است:

ز در درآی و شبستان ما منوّر کن * هوای مجلس روحانیان معطّر کن


چنان‌که از شکل ظاهری لوح می‌توان دریافت، این اثر قطعه‌ای از لوح بزرگ‌تری بوده که شاید حاوی متن کامل یا بیشتر ابیات این غزل بوده است؛ در حالی‌که بخش موجود از این لوح فاقد بیت نخست غزل و مصرع دوم یکی از ابیات و مصرع نخست بیت دیگری از آن است. به هر حال، کتیبه‌های این لوح به شرح زیر بازخوانی شده است:

[ردیف اول]:

بچشم و ابروی جانان سپرده‌ام دل و جان * درآ درآ و تماشای طاق و منظر کن

بگو بخازن جنة که خاک این مجلس * .........................................................


[ردیف دوم]:

..................................................... * تو کار خود مده از دست و می بساغر کن

پس از ملازمت عیش [و] عشق مهرویان * ز کارها که کنی شعر حافظ از بر کن

۱. The Path of Princes, p. ۲۵۰.